بررسی اثر شبکه پلیمری بر تشکیل ساختارهای نانومتری در کامپوزیتهای پلیمری - فلزی تبادلگر یون

thesis
abstract

کامپوزیت های پلیمری-فلزی تبادلگر یون، دسته ای از پلیمر های الکتریک فعال هستند که می توانند با مصرف انرژی بسیار کم، کرنش های بسیار مناسبی را ایجاد کنند و لذا از زمان پیدایششان، در 15 سال پیش، مورد توجه ویژه ای قرار گرفته اند. لکن علی رغم تعداد تحقیقات فراوان صورت گرفته بر روی آن ها، اثر ماتریس پلیمری بر عملکرد آن ها و توسعه ماتریس های جدید برای کاربرد در آن ها، کمتر مورد توجه قرار گرفته و بیشتر تحقیقات بر پایه پلیمرهای تجاری موجود صورت گرفته است. در این کار پژوهشی برای اولین بار به بررسی کارایی ساختار شبکه پلیمری برپایه پلی یورتان به منظور استفاده در این کامپوزیت ها پرداختیم. پلی یورتان با قابلیت بالای خود در تنظیم خواص مکانیکی و فیزیکی به مدد تغییر نوع و نسبت اجزای تشکیل دهنده آن، به خوبی ساختارهای مطلوب برای انتقال یون، که اساس کنشگری کامپوزیت های پلیمری-فلزی تبادلگر یون می باشد را تشکیل داد. بحث کلیدی در ایجاد ساختار مطلوب در شبکه پلیمری کامپوزیت پلیمری-فلزی تبادلگر یون، توانایی ایجاد کانال های نانومتری برای انتقال انتخابی یون ها می باشد که به طور اعم از طریق ایجاد جدایی فازی کنترل شده در مقیاس نانو قابل دستیابی است. ما با ایجاد تفاوت در ماهیت آبدوستی اجزای تشکیل دهنده پلی یورتان، از طریق افزایش آبگریزی زنجیر اصلی پلیمر، مبادرت به تشکیل این کانال های نانو در داخل شبکه پلیمری نمودیم که اثر خود را در افزایش نرخ جذب آّب نمونه ها علی رغم آبگریزتر شدن آن ها و افزایش چند ده برابری در هدایت یونی غشاهای پلی یورتانی نشان داد. در انتها نیز غشاهای تبادلگر یون برپایه پلی یورتان، با ایجاد یک روکش فلزی از جنس نقره از طریق واکنش-های اکسایش-کاهش بر روی سطح نمونه ها، تبدیل به کامپوزیت های الکتریک فعال پلیمری شدند. رفتار کُنشگری این نمونه های پلی یورتانی مورد مطالعه قرار گرفت و نشان داده شد که آن ها علی رغم مقدار و سرعت کمتر جابجایی تحت شرایط یکسان، توانایی ایجاد کنشگری های کنترل شده تری را نسبت به همتایان تجاری خود دارند.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

سنتز و خواص نوری اپال‌های پلیمری دارای ساختار هسته‌ـ‌پوسته نانومتری

در این تحقیق بلورهای فوتونی پلیمری با ساختار تراکمی هگزاگونال تهیه و بررسی شدند .ابتدا امولسیونی تک پخشه و دارای ساختار هسته–پوسته با هسته پلی‌استایرنی شبکه‌ای و پوسته کوپلیمر بوتیل و متیل متاکریلات، سنتز شد. درصد جامد نهایی نمونه 32% و درصد تبدیل کلی واکنش پلیمریزاسیون 98% بود. سپس لاتکس به دست آمده توسط متانول منعقد، صاف و سپس خشک شد .پس از خشک شدن کامل، نمونه‌ها توسط دستگاه پرس داغ به صورت ف...

full text

مروری بر باتری های پلیمری یون لیتیمی و پوششهای پلیمری آند و کاتد آن

استفاده از وسایل الکترونیکی قابل حمل روز به روز در حال توسعه و افزایش است. یکی از بخش‌های اصلی این وسایل باتری می-باشد که حجم و وزن پایین آن از اهمیت بالایی برخوردار است. مساله کاربرد پوشش‌های متنوع مورد استفاده در باتری‌های پلیمری یون لیتیمی از جمله آخرین فناوری‌های این بخش می‌باشد که از قسمت‌های مختلفی شامل پوشش‌های الکترود مثبت، الکترود منفی، لایه جدا کننده در کنار یک الکترولیت پلیمری تشکیل ...

full text

استفاده از فوم فلزی در پیل سوختی غشا پلیمری

در این مقاله، استفاده از فوم فلزی به‌عنوان توزیع‌کنندة گازهای واکنشگر و سیال خنک‌کننده، به‌منظور توزیع یکنواخت گازهای واکنشگر و دما، کاهش وزن، صرفه‌جویی در هزینة ماشین‌کاری کانال‌های جریان و عملکرد بهتر پیل سوختی غشا پلیمری مطرح و بررسی شده است. معادلات حاکم بر جریان گازهای واکنشگر در نواحی گوناگون پیل (اعم از معادلات پیوستگی، بقای مومنتوم، اجزاء، شارژ و انرژی به‌همراه روابط الکتروشیمیایی)، همچ...

full text

بررسی عملکرد الکترولیت‌های پلیمری بر پایه پلی‌وینیلیدن‌ فلوئورید (PVDF) در باتری‌های یون لیتیم

پلیمر پلی‌وینیلیدن فلوئورید (PVDF) پلیمری نیمه‌بلوری است که به‌علت ویژگی‌های مطلوبی چون خواص دی‌الکتریکی عالی، استحکام مکانیکی مناسب، پایداری گرمایی زیاد، مقاومت شیمیایی خوب و همچنین قابلیت تشکیل غشا به‌طور گسترده در پژوهش‌های علمی و فرایندهای صنعتی استفاده می‌شود. غشاهای PVDF کاربردهای متنوعی در زمینه تصفیه آب، جداسازی گاز و نیز به‌عنوان جداساز و الکترولیت پلیمری در باتری یون لیتیم دارند. جداس...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران) - دانشکده مهندسی پلیمر

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023